چرا زمان فقط به سمت جلو حرکت می کند؟ جولیان باربور فیزیکدان می گوید شاید این طور نباشد و زمان از بیگ بنگ به دو جهت حرکت می کند.
جولیان باربور
قسمت اول
زمان به سمت جلو حرکت می کند، این مساله چنان روشن است که ما آن را درست می دانیم، و به نظر می رسد قانونی است که در هر جایی که می نگریم به کار می رود. پدیده های مشاهده پذیر همیشه فقط در یک جهت زمانی آشکار می شوند. ما پیرتر می شویم، نه جوان تر. ما گذشته را به یاد می آوریم، نه آینده را. ستارگان به جای پراکنده شدن، در کهکشان ها جمع می شوند.
پرسش بزرگ این است که این شمای رو به جلوی پیکان زمان از کجا می آید؟ متداول ترین توضیح به انتروپی مربوط می شود. در این تصویر، جریان زمان ضرورتاً تجلی تمایل اجتناب ناپذیر گیتی به سوی بی نظمی است.
اما من ایده ای متفاوت دارم، یا بهتر بگویم دو ایده دارم. نخست این که زمان در دو مسیر جریان دارد. بیگ بنگ منشاء زمان نیست، بلکه یک نقطه ی میانی است که از آن جا دو قسمت گیتی جریان یافته، و در جهات مخالف هم حرکت می کنند. ما هرگز نمی توانیم پدیدار شدن یکی از آن ها را در جهت زمانی دیگری ببینیم، با این حال این حقیقت وجود دارد. و من آن را به عنوان پیامدی از یک قانون بنیادی طبیعت پیشنهاد می کنم.
ایده ی دوم من حتی رادیکال تر است. این ایده می تواند درک ما را از ماهیت زمان دگرگون کند. پیامدهای آن ممکن است حتی از قلمرو فیزیک کلاسیک یعنی جهانی که می توانیم به راحتی آن را ببینیم فراتر برود، و سرنخ های تازه ای درباره ی ماهیت کوانتومی گرانش ارائه دهد. تئوری گریزپایی که نسبیت عام را با مکانیک کوانتومی ممزوج می کند.
ادامه دارد…
درباره نویسنده:
جولیان باربور یک فیزیکدان مستقل است که پیشتر پروفسور مهمان در دانشگاه آکسفورد انگلستان بوده و نویسنده ی کتاب نقطه ی ژانوس (الهه ی دروازه ها): تئوری جدید زمان (۲۰۲۰) است.
ترجمه ی سیدامین مهناپور
نیوساینتیست، ۳ مارس ۲۰۲۱
Pooya Jafari
